آبشار و قلعه روستای کشیت در کویر لوت در بخش گلباف استان کرمان واقع شده است. فاصله این روستا تا کرمان حدود ۱۷۰ کیلومتر است.

از کرمان به ماهان بروید و از آنجا به بم ، بعد از ایست‌بازرسی راین به سمت گلباف حرکت کنید در مسیر تابلوی کشیت و حرمک را خواهید دید. بعد از عبور از روستای حرمک ادامه دهید تا جایی که تابلو آبشار را ببینید و وارد مسیر خاکی سمت چپ شوید. بعد از طی حدود ۱۵ دقیقه پیاده‌روی به آبشار می‌رسید.

اگر در زمستان قصد بازدید از آبشار و قلعه روستای کشیت را دارید باید بدانید که هوا مناسب برای گردش است  اما اگر قصد آب تنی کردن دارید، حتماً لباس اضافه همراه خود داشته باشید.

در طول مسیر کوه‌های زیبایی را می‌بینید که رنگ آنها متفاوت است و نشانگر وجود عناصر مختلفی در آن است این کوه ها به کوه‌های مریخی چابهار شباهت دارند.

دره کشیت

از دیواره های دره آب می جوشد و نمونه های خاصی از سرخس و گل سنگ در اطراف دره مشاهده می شود. این آبشار حوضچه طبیعی و بزرگی به مساحت ۶۰۰ متر مربع دارد. عمق این حوضچه که به دلیل ریزش آبشارها ایجاد شده، تا کنون مشخص نشده است.

دره کشیت که آبشار و قلعه روستای کشیت در آن واقع شده است، بسیار سرسبز است که اطراف آن را کویر پوشانده است. طول این دره حدود سه کیلومتر است و به دلیل چین خوردگی های سطح زمین شکل گرفته است. این دره در بخش غربی روستا واقع شده، مسیر قدیمی جریان آب کویر بوده است.

آب‌های زیر زمینی وقتی به چین خوردگی ها می رسند، نمیتوانند عبور کنند بنابراین به هم می پیوندند و قدرتمند تر می شوند و از این قسمت عبور کرده و از بالای دره به سمت پایین فرومی ریزند.

آب این حوضچه اصولا شفاف است و درون آن ماهی‌هایی می‌بینید. بعضی افراد از مسیر آبشار بالا می‌روند و از بالا شیرجه می‌زنند و خود را درون آب پرتاب می‌کنند.

بازدید از روستای کشیت

مسیر خاکی را برگردید و وارد مسیر آسفالت را به سمت کشیت ادامه دهید تا به قلعه کشیت برسید. لازم به ذکر است که اگر مسیر خاکی را ادامه دهید و از داخل رودخانه عبور کنید می‌توانید به قلعه کشیت برسید.

وقتی وارد محل می شوید سمت چپ خود برج و بارو می‌بینید که احتمالا برای نگهبانی از قلعه بوده است. پشت برج های نگهبانی ، روستای کشیت دیده می شود. درختان نخل سر به فلک کشیده‌ که زیبایی کویر را چند برابر می‌کند. گفته می‌شود این قلعه در زمان سلجوقیان ساخته شده است. اطراف این قعله خانه های قدیکی خشت و گلی با شاخه‌ها و تنه‌های درخت نخل وجود دارد. سقف خانه‌ها گنبدی شکل است و این احتمالا به دلیل  مقاومت بیشتر و مطبوع بودن هوا در فصل‌های مختلف از این مدل سقف ها انتخاب شده است.