[vc_row][vc_column][vc_column_text]
دژ الموت در فاصله ۴ساعته از تهران و ۲ساعت و نیمه از قزوین قرار دارد. در شمال غربی قزوین و در روستای گازرخان بقایای قلعه تاریخی الموت را پیدا می‌کنید که با وجود گذشت سالیان بر فراز کوه خودنمایی میکند.
یک نکته جالب در مورد این قلعه این است که تنها یک راه ورودی دارد که در گوشه شمال شرقی‌اش دیده می‌‌شود. در دامنه جنوبی کوه، خندق وسیعی کنده شده تا راه نفوذ به قلعه بسته شود. در دامنه‌های دیگر هم خندق کنده‌اند تا امکان رفت و آمد از بین برود. دورتادور این دژ تاریخی، پرتگاه است. درواقع انتخاب مکان قلعه و نوع ساخت آن به‌ترتیبی بوده که تسخیرناپذیر بماند.
دژی که می‌بینید و خرابه ای بیشتر از آن باقی نمانده، تاریخ پرفراز و نشیبی را از سر گذرانده تا به زمان ما رسیده است، دژی که به نام حسن صباح، رهبر فرقه اسماعیلیه به قلعه حسن هم معروف است. حسن صباح این قلعه را مرکز فعالیت‌های نظامی خود قرار داده بود تا عقاید اسماعیلیه را تبلیغ و ترویج کند. مغولان قلعه را به آتش کشیدند، به طوری که جز ویرانه‌ای از آن باقی نماند. در دوره صفوی به‌عنوان زندان از آن استفاده می‌شد؛ و اکنون بقایایش همچنان در الموت پابرجاست.
قلعه ی الموت دِژی تاریخی ست واقع در شمال شرقی روستای گازرخان در استان قزوین. این دژ با ارتفاع ۲۱۶۳ متر از سطح دریا و با تعداد حدود ۴۰۰ پلکان سنگی، تنها یک ورودی از گوشه شمال شرقی اش دارد. در دامنه جنوبی کوه خندقی وجود دارد که هر گونه راه نفوذ را می بندد. طول دژ حدود ۱۲۰ متر و عرض آن بین ۱۰ تا ۳۵ متر است. هنگامی که بالای دژ می ایستیم تا فاصله حدود ۱۰ کیلومتر دورتر هم قابل مشاهده است. دور تا دور این دژ، پرتگاه است، در حقیقت انتخاب جغرافیا و معماری قلعه تسخیر ناپذیر است. قلعه الموت درسال۸۱ به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است. قلعه الموت تاریخ پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته است تا به امروز رسیده این دژ محل زندگی حسن صباح رهبر فرقه اسماعیلیه به دژ حسن معروف است.وی در قم در خانواده ای شیعه مذهب به دنیا آمد، مدتی را هم در نیشابور گذرانده است و با افرادی مانند خواجه نظام الملک طوسی و عمر خیام همکلاسی بوده است. در سال ۴۶۹ هجری به مصر می رود و ۳ سال درس می خواند و بعد از آن به ایران برمی گردد و به الموت می رود و در آنجا مستقر می شود. در وصف او گفته اند که مردی مرموز، خوش فکر و پرهیزکار بوده است. وی پس از ۳۵ زندگی در قلعه الموت کنار خانواده‌اش بر اثر بیماری فوت کرد. سال ها بعد مغولان مقبره او را به آتش کشیدند. در لغت‌نامه دهخدا : الموت . [ اَ ل َ ] (اِخ ) نام قلعه ای است مشهور که مابین قزوین و گیلان واقع است و آن را به سبب ارتفاعی که دارد اله موت گفتندی یعنی عقاب آشیان ، چه اله عقاب و آموت بمعنی آشیان باشد، و چون عقاب در جاهای بلند آشیان میکند آن قلعه را بدین نام خواندند. کتابی هم با ترجه ذبیح الله منصوری موجود است به نام خداوند الموت که اگر به مطالعه تازیخ علاقه داشته باشید، می توانید بهره ببرید.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_raw_html]JTNDZGl2JTNFJTNDJTJGZGl2JTNFJTBBJTNDZGl2JTIwaWQlM0QlMjI2Njk0NTI4MzQ5NyUyMiUzRSUzQ3NjcmlwdCUyMHR5cGUlM0QlMjJ0ZXh0JTJGSmF2YVNjcmlwdCUyMiUyMHNyYyUzRCUyMmh0dHBzJTNBJTJGJTJGd3d3LmFwYXJhdC5jb20lMkZlbWJlZCUyRjViMzdRJTNGZGF0YSU1QnJuZGRpdiU1RCUzRDY2OTQ1MjgzNDk3JTI2ZGF0YSU1QnJlc3BvbnNpdmUlNUQlM0R5ZXMlMjIlM0UlM0MlMkZzY3JpcHQlM0UlM0MlMkZkaXYlM0U=[/vc_raw_html][/vc_column][/vc_row]
